اسم من جنیفر گارسیاست .

من تو یه خانواده ی پر جمعیت زندگی میکردم . اما دار و دسته ی آندرس لاک وود خانواده ی دوازده نفری ما رو پنج نفری کردند . من برای تمام این اتفاقات خودم رو مقصر میدونم . چون من میتونستم برگردم و برنگشتم . پدر و مادر من عاشق هم بودن ! یه خونواده ی صمیمی رو تشکیل میدادیم . من دو تا برادر و سه تا خواهر داشتم . ترسا از همه ی ما بزرگتر بود . اون ازدواج کرده بود و یه دختر کوچیک داشت . بعد از اون من بودم و بعدش هم خواهر دیگرم بیاتریس . برادرم بنجامین از من بزرگتر بود . اون هم ازدواج کرده بود . البته پدر و مادرم در ابتدا مخالف ازدواج اون با کارلا بودند . برادر دیگرم تیم از همه ی ما کوچکتر بود . او فقط سیزده سال داشت که آن اتفاق ...

سر خیابان از دایانا جدا شدم و به خانه برگشتم .. وقتی وارد خانه شدم سورپرایزی زیبا انتظارم را میکشید . بنجامین از سفر برگشته بود .

خیلی زود هدیه اش را دادم و کنار آنها نشستم . بنجامین از سفرش تعریف کرد و از دختری که آنجا با او آشنا شده بود ! خیلی بی مقدمه گفت که میخواهد با او ازدواج کند .. مامان لبخندی زد . خوب به یاد می آورم ! اما بابا با عصبانیت گفت :

« منظورت چیه ؟ اصلا اونو میشناسی ؟ میدونی از چه خانواده ایه ؟ »

و به این ترتیب بحث آنها آغاز شد .. بنجامین از حسن اخلاق کارلا تعریف میکرد و میگفت که تحت تاثیر او قرار گرفته و برایش مهم نیست که خانواده ی او از چه طبقه و تباری هستند . بابا هم گوشزد میکرد که وضعیت آنها از نظر طبقاتی مسئله ی مهمی نیست اما اینکه آنها چه طور خانواده ای هستند خیلی مهم است .